De ziekte van Lyme wordt veroorzaakt door een tekenbeet van een teek die is besmet met de borellia bacterie. Naast deze bacterie kunnen de teken ook andere ziekmakende micro-organismen bij zich dragen. De borellia bacterie (verzamelnaam voor een aantal soorten) is echter de bekendste en de meest voorkomende.

Tekenbeet

De ziekte krijgt de laatste jaren steeds meer aandacht, omdat het aantal met de bacterie besmette teken sterk is toegenomen. De teek bevindt zich vaak in bossen en laag struikgewas en kan overal voorkomen, ook in uw eigen achtertuin. Het is dan ook aan te raden om na een bezoek aan de natuur, of na het werken in de tuin, uzelf en uw kinderen te controleren op de kleine beestjes. Als u een teek aantreft, kunt u deze er met een speciale tekentang uithalen (lees goed de instructies).

Besmetting

Mocht er een tekenbeet zijn, en de teek is besmet, dan kan er een rode kring om de beet ontstaan. Maar dit hoeft echter niet, en dat maakt het erg lastig, ook voor huisartsen. Daarom laten zij vaak een bloedonderzoek uitvoeren om te kijken of er sprake is van besmetting. Als dit op tijd gebeurt (binnen enkele weken of zelfs maanden), kan de besmetting met een antibioticakuur worden verholpen.

Bij de apotheek is tegenwoordig een test te koop, waarmee je zelf kunt zien of de teek besmet is. Dit is handig als u de teek heeft. Als dit niet het geval is, en u wilt niet het risico lopen voor niets aan de antibiotica te gaan, kunt u door middel van Bioresonantie laten testen of u de besmetting heeft opgelopen.

Ervaringsverhaal

Een poos gelden belde een van mijn patiënten uit Beverwijk mij op, wat paniekerig. Haar zoontje Pim was gebeten door een teek. Ze ontdekte het beestje toe ze hem na het douchen afdroogde. Hij speelt veel buiten, en teken kunnen in laaghangende struiken of bomen zitten, waardoor je ze gemakkelijk op kunt lopen.
Op zich is een tekenbeet geen reden tot zorg. Als je een teek vindt, kun je deze het beste met een spitse pincet of een tekentangetje verwijderen. Dat is wat Lisette, de moeder van Pim ook deed. En vervolgens ging ze piekeren: hoe lang had haar zoontje de teek bij zich gehad? Was hij de laatste tijd niet wat hangerig en lusteloos? Wat nu als de teek besmet was? Zou hij dan de ziekte van Lyme kunnen krijgen?
Ik stelde haar voor dat ze bij mij langs zou komen. Met behulp van Bioresonantie kan ik testen of er sprake is van een besmetting met de borellia-bacterie, dit is de bacterie die de ziekte van Lyme veroorzaakt. Daarnaast adviseerde ik haar langs haar huisarts te gaan om haar zorgen over de gezondheid van haar zoontje met hem te bespreken.
Als er aanleiding voor was, zou de huisarts besluiten tot een bloedtest. Mocht deze positief zijn voor een borellia-besmetting, dan volgt een antibioticakuur. Bij een recente besmetting is dit vaak voldoende. Echter, niet altijd wordt een tekenbeet en eventuele besmetting opgemerkt.
Ik zie regelmatig mensen in de praktijk, die al langer durende spier- en gewrichtsklachten hebben, of een onverklaarbare vermoeidheid, bij wie ik bij het testen een besmetting met de borellia-bacterie vaststel. Bij deze patiënten ga ik de energie opbouwen en de weerstand aansterken, om daarna met behulp van de Bicom de bacterie uit te schakelen.
Lisette kwam met Pim, we gingen testen en het bleek, gelukkig, negatief. De huisarts prees haar om haar bezorgdheid, maar zag geen aanleiding bloedonderzoek te doen. Pim had een virus, waar hij na een week van opknapte.